تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم

زمینه و هدف: آسم به عنوان شایع‌ترین بیماری مزمن، محدودیت‌هایی در سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران ایجاد می‌کند. یکی از شیوه‌های مطرح برای سازگاری با محدودیت‌های حاصل از بیماری‌های مزمن، توانمندسازی بیمار و حمایت  خانواده می باشد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم انجام شد. مواد و روش‌ها: درکارآزمایی بالینی حاضر، 70 بیمار مبتلا به آسم مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای شهر زابل در سال 1394 به روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. الگوی توانمندسازی خانواده محور طی 5 جلسه 45 دقیقه‌ای به‌مدت دو روز در هفته برای گروه مداخله انجام شد. داده‌ها با استفاده از فرم سنجش سبک تغذیه و پرسشنامه فعالیت فیزیکی بک در چهار مرحله‌ی قبل از مداخله و یک‌هفته، یک ماه و سه ماه بعد از مداخله جمع‌آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده شاخص‌های توصیفی و آزمون‌های کای‌دو، آنالیز واریانس با اندازه‌های مکرر، فریدمن، تی‌مستقل و آزمون من‌ویتنی‌یو تحت نرم افزار آماری 16 SPSS انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره سبک تغذیه بیماران در گروه مداخله بعد از مداخله (2/43±44/59) نسبت به قبل از مداخله (6/25± 26/74) افزایش یافت (0/001> p). این تفاوت نسبت به گروه کنترل معنی‌دار بود (0/001>p). میانگین نمره فعالیت جسمانی بیماران بعد از مداخله از 3/27 ± 24/06 به 3/06 ± 31/20 افزایش یافت (0/001>p). این تفاوت بین دو گروه به استثنای فاصله زمانی یک ماه بعد از مداخله معنی‌دار بود. (0/05>P) نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که با اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور می‌توان سبک تغذیه و فعالیت جسمانی بیماران مبتلا به آسم را بهبود بخشید. لذا بکارگیری این الگو توسط پرستاران توصیه می‌شود.